Eén punt van kritiek op de Venetiaanse wet in het stuk is de strikte handhaving van contracten, ongeacht de omstandigheden. Dit is duidelijk zichtbaar in het geval van Shylock, de joodse geldschieter die een pond vlees eist van Antonio, een christelijke koopman, als terugbetaling voor een lening. De Venetiaanse wet ondersteunt de bewering van Shylock, ook al lijkt deze hard en onrechtvaardig. Deze inflexibiliteit van de wet roept vragen op over de eerlijkheid en menselijkheid ervan.
Een ander aspect van de Venetiaanse wet dat in het stuk wordt bekritiseerd, zijn de vooroordelen tegen joden. Shylock wordt gedurende het hele stuk gediscrimineerd en beledigd, en zijn rechten als burger worden simpelweg genegeerd vanwege zijn religie. Deze afbeelding weerspiegelt het antisemitisme dat in de Venetiaanse samenleving heerste in de tijd dat het stuk werd geschreven.
Het stuk erkent echter ook het belang van de wet bij het handhaven van gerechtigheid en het oplossen van conflicten. De hertog van Venetië, die het proces tussen Shylock en Antonio voorzit, vindt uiteindelijk een manier om Antonio's leven te redden en tegelijkertijd de wet te respecteren. Dit toont het vermogen van de wet aan om zich aan te passen aan veranderende omstandigheden en om uiteindelijk het grotere goed van de gemeenschap te dienen.
Samenvattend presenteert "The Merchant of Venice" een veelzijdige kijk op het recht van Venetië. Hoewel het stuk bepaalde tekortkomingen en onrechtvaardigheden in het rechtssysteem benadrukt, erkent het ook het belang van de wet bij het handhaven van de orde en gerechtigheid binnen de stadstaat. Shakespeares weergave van de wet is complex en genuanceerd en weerspiegelt zowel de sterke als de zwakke punten van het rechtssysteem in Venetië tijdens de Renaissance.