- De Anishinaabe waren een semi-nomadisch volk en gebruikten een verscheidenheid aan hulpbronnen terwijl ze zich door het gebied van de Grote Meren trokken.
- Ze bouwden kano's, sneeuwschoenen en ander gereedschap om te jagen, vissen en reizen.
- Ze verzamelden ook wilde planten en bessen, en gebruikten dierenhuiden en bont om kleding en andere voorwerpen te maken.
- De Anishinaabe waren diep verbonden met de natuurlijke wereld en geloofden dat alle levende wezens met elkaar verbonden waren.
- Ze hadden een duurzame manier van leven, namen alleen wat ze nodig hadden en respecteerden het milieu.
Voorbeelden van technologieën en de samenleving die door de Anishinaabe worden gebruikt, zijn onder meer :
- Berkenschorskano's: Kano's van berkenbast waren licht, sterk en gemakkelijk draagbaar, waardoor ze ideaal waren voor reizen en jagen. Ze werden gebouwd door berkenschorsstroken met sparrenwortels aan elkaar te naaien en konden worden versierd met geschilderde ontwerpen.
- Sneeuwschoenen: Dankzij sneeuwschoenen konden de Anishinaabe gemakkelijk door diepe sneeuw reizen. Ze waren gemaakt van een frame van hout en ongelooide huid en waren vaak versierd met ingewikkelde ontwerpen.
- Valstrikken en strikken: De Anishinaabe gebruikten een verscheidenheid aan vallen en strikken om op dieren te jagen. Vallen werden gemaakt van hout en botten en werden vaak voorzien van aas met vlees of vis. Strikjes werden gemaakt van touw of touw en werden op paden of in de buurt van dierenholen geplaatst.
- Langhuizen: Langhuizen waren de traditionele huizen van de Anishinaabe. Ze waren gemaakt van palen en bedekt met berkenbast of ander materiaal. Langhuizen konden wel 30 meter lang zijn en huisvestten meerdere gezinnen.
- Wigwams: Wigwams waren kleinere, koepelvormige woningen die als tijdelijk onderkomen werden gebruikt. Ze waren gemaakt van palen en bedekt met schors, bladeren of dierenhuiden.