Shelley werd geboren in Horsham, Sussex, Engeland, in een rijke familie. Hij begon op jonge leeftijd poëzie te schrijven en zijn eerste gepubliceerde gedicht, "Originele poëzie van Victor en Cazire", werd gepubliceerd toen hij nog maar 18 jaar oud was. In 1811 werd hij van de Universiteit van Oxford gestuurd omdat hij een pamflet had gepubliceerd met de titel 'De noodzaak van het atheïsme'.
Shelley's politieke opvattingen waren radicaal en vaak controversieel. Hij was een voorstander van de Franse Revolutie en hij geloofde in de kracht van poëzie om sociale verandering teweeg te brengen. In zijn poëzie uitte hij zijn verzet tegen tirannie en onderdrukking, en riep hij op tot een meer egalitaire samenleving.
Shelley's beroemdste gedichten zijn 'Ozymandias', 'Ode aan de westenwind', 'Aan een veldleeuwerik' en 'Prometheus Unbound'. Zijn toneelstukken omvatten 'The Cenci', 'Prometheus Unbound' en 'Hellas'.
Shelley's leven werd op tragische wijze afgebroken toen hij op 29-jarige leeftijd verdronk tijdens een storm in de Golf van Spezia in Italië. Hij wordt begraven op de protestantse begraafplaats in Rome, Italië.
Ondanks zijn korte leven wordt Shelley beschouwd als een van de belangrijkste dichters van de Romantiek. Zijn werk wordt geprezen om zijn schoonheid, passie en idealisme, en het wordt nog steeds gelezen en gewaardeerd door lezers over de hele wereld.