1. Gebrek aan bewijs van het tegendeel:
Een van de belangrijkste redenen om te geloven dat Shakespeare trouw was aan zijn vrouw is het ontbreken van enig concreet bewijs van het tegendeel. Ondanks dat hij een bekende en gedocumenteerde figuur uit zijn tijd was, zijn er geen verslagen of verslagen van buitenechtelijke affaires of schandalen waarbij Shakespeare betrokken was. Dit suggereert dat hij een trouw en discreet persoonlijk leven leidde.
2. Liefdessonnetten:
Sommige sonnetten van Shakespeare, vooral die in het eerste deel van de reeks, drukken diepe liefde en bewondering uit voor de 'Fair Youth'. Het is echter algemeen aanvaard dat deze sonnetten geschreven zijn als poëtische oefeningen en niet noodzakelijkerwijs gebaseerd zijn op persoonlijke ervaringen. De sonnetten gewijd aan de "Dark Lady" zijn dubbelzinniger van aard en kunnen duiden op een mogelijke affaire. Het is echter essentieel op te merken dat deze gedichten fictieve werken zijn en niet noodzakelijkerwijs autobiografisch.
3. Het testament:
In zijn testament liet Shakespeare het grootste deel van zijn nalatenschap na aan zijn vrouw Anne. Dit duidt op een hoog niveau van vertrouwen en genegenheid tussen het paar. Als hij betrokken was geweest bij aanzienlijke ontrouw, zou hij waarschijnlijk minder genereus zijn geweest in zijn voorzieningen voor Anne.
4. Huwelijksduur:
Shakespeare en Anne Hathaway waren meer dan dertig jaar getrouwd, wat naar de maatstaven van het Elizabethaanse tijdperk een lang en stabiel huwelijk was. Deze lange levensduur kan duiden op een wederzijds vervullende en trouwe relatie.
Het is belangrijk om te onthouden dat het persoonlijke leven van Shakespeare een onderwerp van speculatie blijft, en dat er geen manier is om met zekerheid te weten of hij trouw was aan zijn vrouw. Uit het beschikbare bewijsmateriaal blijkt echter dat hij gedurende hun hele huwelijk een trouwe en toegewijde relatie met Anne Hathaway onderhield.