Gemeenschappelijk recht:
Het gewoonterecht vormde een belangrijk onderdeel van het rechtssysteem en werd ontwikkeld door rechterlijke beslissingen en precedenten die in de loop van de tijd door rechtbanken waren geschapen. Rechters speelden een cruciale rol bij het interpreteren en toepassen van common law-beginselen om geschillen op te lossen.
Statuut:
Het parlement heeft wetswetten aangenomen toen het werd aangenomen door het House of Commons en het House of Lords, en kreeg de koninklijke instemming. Statutaire wetten introduceerden nieuwe regels en verduidelijkten of wijzigden bestaande wetten. Belangrijke statuten in de tijd van Shakespeare waren onder meer de Treason Act van 1351, die verraderlijke misdrijven definieerde, en de Landloperijwet van 1597, die kwesties behandelde die verband hielden met bedelen en dakloosheid.
Koninklijk voorrecht:
De vorst beschikte over aanzienlijke bevoegdheden, bekend als het koninklijk voorrecht. Deze bevoegdheden omvatten onder meer de mogelijkheid om verdragen te sluiten, oorlog of vrede te verklaren, recht te spreken, gratie te verlenen en belastingen te innen zonder de goedkeuring van het parlement te vragen. In de tijd van Shakespeare begonnen er echter beperkingen aan het koninklijk voorrecht aan het licht te komen, vooral door parlementaire betwistingen van het absolute gezag van de kroon.
Strafrecht:
Misdaden werden grotendeels geclassificeerd als misdrijven of misdrijven. Misdrijven waren ernstige misdrijven, vaak bestraft met de dood, en omvatten daden zoals moord, verraad, diefstal en brandstichting. Misdrijven waren kleinere overtredingen en er stonden lagere straffen op, zoals boetes of gevangenisstraf.
Eigendomsrecht:
Grondbezit en erfenis speelden een belangrijke rol in de samenleving. Landwetten waren complex en bepaalden hoe eigendommen eigendom waren, werden overgedragen en geërfd. Eigendomsgeschillen werden ook vaak voor de rechtbank behandeld.
Schulden en insolventie:
Wetten regelden het innen van schulden en insolventie. Schuldenaars die hun schulden niet terugbetalen, kunnen een gevangenisstraf krijgen of beslag op hun bezittingen krijgen. Debiteurengevangenissen werden gebruikt om mensen vast te houden die hun schulden niet konden terugbetalen.
Religieuze wetten:
Religie was strikt gereguleerd en Engeland omarmde het protestantse christendom in de tijd van Shakespeare. Handelingen zoals de Act of Supremacy van 1534 bevestigden het gezag van de vorst over kerkelijke zaken. Religieuze conformiteit werd afgedwongen, en katholieken en andere religieuze minderheden kregen te maken met vervolging en wettelijke beperkingen.
Proefprocedures:
In strafprocessen werd doorgaans gebruik gemaakt van een jurysysteem, en onder bepaalde omstandigheden werd procesrecht nog steeds toegepast. Juridische vertegenwoordiging was toegestaan, maar vaak beperkt, en er waren verschillen in de toegang tot de rechter op basis van sociale status.
Rechtbanken:
Verschillende rechtbanken met verschillende jurisdicties behandelden juridische zaken. Deze omvatten lokale rechtbanken zoals de rechtbanken van de vrederechters (JP's), regionale rechtbanken zoals de Assize-rechtbanken en hogere rechtbanken zoals de Court of King's Bench, Court of Common Pleas en Court of Exchequer.
Dit korte overzicht biedt een kijkje in de diverse en vaak complexe wetten die het dagelijks leven vormden tijdens de tijd van Shakespeare. Het is echter belangrijk op te merken dat het rechtssysteem voortdurend evolueerde en dat specifieke omstandigheden en uitzonderingen van invloed konden zijn op de manier waarop de wetten in een bepaald geval werden toegepast.