Wat waren puriteinen in Shakespeare?

In de tijd van Shakespeare waren puriteinen een religieuze groepering binnen de Kerk van Engeland die pleitte voor een terugkeer naar eenvoudigere, primitievere religieuze praktijken. Ze verwierpen de uitgebreide rituelen en ceremonies van de gevestigde kerk en geloofden dat individuen een persoonlijke relatie met God moesten hebben. Puriteinen benadrukten ook het belang van de Schrift en de prediking, en zij geloofden dat alle christenen de Bijbel zelf moesten kunnen lezen en interpreteren.

Puriteinen werden vaak gezien als te streng en streng in hun religieuze overtuigingen, en soms werden ze vervolgd vanwege hun opvattingen. Ze speelden echter ook een belangrijke rol in de Engelse geschiedenis, en veel van hun ideeën beïnvloedden de ontwikkeling van de Verenigde Staten.

In de toneelstukken van Shakespeare worden puriteinen vaak afgeschilderd als hypocriet en zelfingenomen. Hij toont echter ook sympathie voor hun geloofsovertuigingen, en gebruikt ze soms om de excessen van de gevestigde kerk te hekelen.

Enkele van de beroemdste puriteinse personages in de toneelstukken van Shakespeare zijn onder meer:

* Malvolio in Twaalfde Nacht

* Angelo in Maat voor Maat

*Oliver Cromwell in Henry VIII