Alvarez illustreert hoe taal het gevoel van verbondenheid van een individu kan bepalen en hoe tweetaligheid zowel barrières als kansen kan creëren. Het gedicht onderzoekt ook de complexiteit van identiteit, vooral voor degenen die deel uitmaken van meerdere culturele achtergronden.
Bovendien voegt de sestina-vorm met zijn strikt gestructureerde herhalingen een extra betekenislaag toe aan het gedicht. De herhaling van bepaalde woorden en zinsneden benadrukt de voortdurende spanning en wisselwerking tussen de twee talen en culturen waarmee de spreker navigeert.
Over het geheel genomen biedt 'Tweetalige Sestina' een aangrijpende en persoonlijke reflectie op de ervaring van tweetalig en bicultureel zijn, waarbij de veelzijdige aard van identiteit en de uitdagingen van het vinden van een plek waar je thuishoort in een multiculturele samenleving worden vastgelegd.