1. In ‘Maat voor maat’, Akte II, Scène IV, zegt de hertog:
‘Daarom moet uw hart in uw lendenen liggen,
En je hoofd zonder."
In deze context verwijst ‘lenden’ naar de innerlijke kracht, moed en vastberadenheid die men moet oproepen wanneer hij met uitdagende omstandigheden wordt geconfronteerd.
2. In ‘Het temmen van de feeks’, tweede bedrijf, scène I, zegt Petruchio:
"De gelukkigste dag, het gelukkigste uur, de gelukkigste minuut
Ik heb altijd gevraagd, tot het gelukkige uur zag ik je gezicht,
En Gij zijt gekomen om mijn lendenen te verheugen!"
Hier vertegenwoordigen ‘lenden’ fysiek en emotioneel genot of opwinding, vooral in de context van liefde en verlangen.
3. In ‘Hamlet’, Act III, Scène I, zegt koningin Gertrude:
"Want vrouwen zijn te veel bang, zelfs als ze liefhebben,
En de angst en liefde van vrouwen zijn kwantitatief,
In geen van beide, noch in extremiteit.
Wat mijn liefde nu is, het bewijs heeft je laten weten:
En zoals mijn liefde groot is, is mijn angst zo groot.
Waar de liefde groot is, zijn de kleinste twijfels angst,
Waar kleine angsten groot worden, groeit daar grote liefde.”
In deze context wordt ‘liefde’ vergeleken met een fysieke manifestatie die de ‘lendenen’ ‘op maat maakt’.
4. In 'The Tempest', Act V, Scène I, zegt Ferdinand:
"Hier ben ik,
Mijn minnares is verdronken, en ginds is mijn vader,
Waar elk iets de mens, de prinses, antwoordt,
Ik, de man, heb haar verloren, en mijn vader heeft verloren
De man die ik heb hersteld; arme Prospero,
Uw tweemaal stervende dochter ligt in de zee,
Ook al lijkt dit eiland woestijn,
Onbewoonbaar en bijna ontoegankelijk,
Toch verheugen mijn lendenen zich tegen mijn hart
Om zo verlost te zijn van de vervloekte Stephano."
In deze toespraak vindt Ferdinand ondanks zijn omstandigheden vreugde omdat hij van Stephano is "verlost".
Het is vermeldenswaard dat Shakespeare 'lenden' gebruikt in zowel letterlijke als metaforische contexten, en de betekenis ervan kan enigszins variëren, afhankelijk van het specifieke spel en karakter.
Over het algemeen hebben 'lenden' in de werken van Shakespeare voornamelijk betrekking op noties van kracht, mannelijkheid en sterke emoties zoals liefde en verlangen, in lijn met het algemene gebruik ervan tijdens het Elizabethaanse tijdperk.