1. Artistieke expressie :Sonnetten waren populair in het Elizabethaanse Engeland, en Shakespeare zag ze waarschijnlijk als een vorm van artistieke expressie. Hij gebruikte sonnetten om verschillende thema's te onderzoeken, waaronder liefde, vriendschap, sterfelijkheid en de aard van de tijd.
2. Bescherming en toewijding :Veel van de sonnetten zijn opgedragen aan een jonge man, vaak de "Fair Youth" of "Mr. W.H." Sommige geleerden geloven dat Shakespeare de sonnetten schreef om bescherming of gunst van deze persoon te verwerven. Toewijdingen aan beschermheren waren in die tijd een gangbare praktijk.
3. Vriendschap en liefde :De sonnetten drukken diepe emoties, liefde en bewondering uit voor de persoon tot wie ze zijn gericht. Hoewel de exacte aard van de relatie tussen Shakespeare en de "Fair Youth" onduidelijk is, suggereren sommige geleerden dat het een romantische vriendschap was.
4. Zelfreflectie en identiteit :Shakespeare gebruikte de sonnetten om zijn eigen gedachten en gevoelens over liefde, sterfelijkheid en het verstrijken van de tijd te onderzoeken. Ze bieden inzicht in zijn persoonlijke ervaringen en reflecties op het leven.
5. Literaire conventies :De sonnetvorm zelf kende bepaalde literaire conventies, zoals specifieke rijmschema's en -structuren. Shakespeare experimenteerde met deze conventies en verlegde de grenzen ervan in zijn sonnetten.
Het is belangrijk op te merken dat het exacte doel achter de sonnetten van Shakespeare mogelijk niet volledig bekend is en een onderwerp van interpretatie en wetenschappelijke discussie blijft.