Het woord "wench" heeft een lange geschiedenis in de Engelse taal, die teruggaat tot de 13e eeuw. Er wordt gedacht dat het is afgeleid van het Oud-Engelse woord 'wencel', wat 'een jonge vrouw' betekende. Na verloop van tijd kreeg het woord 'meid' een negatievere connotatie, en het wordt nu als een denigrerende term beschouwd.
In de toneelstukken van Shakespeare wordt het woord "wench" op verschillende manieren gebruikt. Soms wordt het op een denigrerende manier gebruikt, om te verwijzen naar een vrouw die wordt beschouwd als promiscue of met een lagere sociale status. In het toneelstuk 'The Merry Wives of Windsor' verwijst het personage Falstaff bijvoorbeeld naar het personage Mistress Ford als een 'meid'.
Het woord "meid" wordt echter soms ook op een meer neutrale manier gebruikt, om naar elke vrouw te verwijzen, ongeacht haar sociale status. In het toneelstuk 'Romeo en Julia' verwijst het personage Romeo bijvoorbeeld naar het personage Julia als een 'meid'.
Het gebruik van het woord "wench" in de toneelstukken van Shakespeare weerspiegelt de complexe en veranderende houding ten opzichte van vrouwen in het Elizabethaanse Engeland. Hoewel het woord soms op een denigrerende manier werd gebruikt, werd het soms ook op een meer neutrale manier gebruikt, om naar een vrouw te verwijzen.