1. Metafoor :
- "Het hart van de jongen was een mengelmoes van geluk, als een nest vol jonge vogels."
- "De woestijn was als een enorme oven, die de wereld tot onderwerping bakte."
2. Vergelijkbaar :
- "In de verte fluisterde de wind door de duinen als een woestijnorkest dat aan het stemmen is."
- "De maan glinsterde als een zilveren munt in de fluwelen zak van de nachtelijke hemel."
3. Personificatie :
- "De woestijn glimlachte om de vastberadenheid van de jongen en verwelkomde hem om zijn geheimen te ontdekken."
- "Terwijl hij liep, leek de maan hem te volgen, een trouwe reisgenoot."
4. Symboliek :
- Het gebruik door de alchemist van de woestijn om de reis van zelfontdekking te symboliseren.
- Het terugkerende motief van schapen, dat de alledaagse aspecten van het leven vertegenwoordigt waar mensen vaak genoegen mee nemen in plaats van hun dromen na te streven.
5. Oxymoron :
- "De jongen was vervuld van bittere vreugde toen hij de eenvoud en complexiteit van het universum besefte."
6. Alliteratie :
- "De met zand bedekte oase wenkte hem om zich over te geven aan het lied van ontspanning van de sirene."
- "De zachte wind van de wind wiegde hem in slaap."
7. Hyperbool :
- "De zon sloeg als duizend boze hamers op de jongen en eiste zijn overgave."
- "Het zand strekte zich eindeloos uit, een onoverkomelijk obstakel dat zijn inspanningen leek te bespotten."
Door deze en andere vormen van figuratief taalgebruik te integreren, brengt Paulo Coelho diepte, emotie en verbeeldingskracht in het verhaal, waardoor lezers diepere verbindingen kunnen vormen met de personages, thema's en filosofische ideeën die in The Alchemist worden gepresenteerd.