Ballet de cour:
_Ballet de cour_, een vorm van theatraal entertainment waarin dans, muziek en theater werden gecombineerd, bloeide tijdens het bewind van Lodewijk XIV. Hij ondersteunde en nam actief deel aan deze uitgebreide hofballetten, die werden gekenmerkt door weelde en symboliek. Lodewijk XIV zelf trad op in vele balletten, waarbij hij vaak de hoofdrollen op zich nam.
Academie Koninklijke de Danse:
In 1661 richtte Lodewijk XIV de Academie Royale de Danse op, 's werelds eerste officiële dansacademie. Het was bedoeld om de status van dans te verhogen en de kunst te codificeren en te onderwijzen. Het legde de basis voor de klassieke ballettechnieken en concepten die nog steeds worden gebruikt.
Professionalisering van dans:
Onder de bescherming en aanmoediging van Lodewijk XIV ontwikkelde dans zich als een beroep. De Academie Royale de Danse leidde dansers op en ze begonnen op te treden op professionele podia. Dans kreeg geleidelijk erkenning als kunstvorm.
Sociale dans:
Lodewijk XIV moedigde de beoefening van sociale dans aan onder zijn hofhouding en edelen. Hij zette de trend voor bepaalde soorten dansen, zoals het menuet en de gavotte, die zich buiten de hofkringen verspreidden en in heel Europa in de mode raakten.
Dans als culturele diplomatie:
Lodewijk XIV gebruikte dans als instrument voor culturele diplomatie. Hij stuurde Franse balletdansers en docenten naar het buitenland naar verschillende Europese landen, waar hij de Franse dansstijl en -technieken verspreidde. Dit hielp bij het vestigen van de Franse culturele invloed en prestige in Europa.
Rolmodel:
De persoonlijke liefde van Lodewijk XIV voor dans en zijn toewijding aan de kunstvorm inspireerden anderen. Zijn hof was een knooppunt voor dansers, choreografen en muzikanten. De hoge standaard die hij aan dans stelde, hielp de artistieke status ervan te verhogen.
Samenvattend heeft de betrokkenheid van Lodewijk XIV bij dans een blijvende invloed gehad op de ontwikkeling van ballet en dans in het algemeen. Zijn bijdragen hebben ertoe bijgedragen dat dans een gerespecteerde en verfijnde kunstvorm werd, waardoor het een integraal onderdeel werd van de Europese cultuur en de weg werd vrijgemaakt voor verdere groei en evolutie ervan.