In het rijk waar melodieën zweven,
Waar muziek zijn zachte kennis weeft,
Een wals van Strauss, een bron zo helder,
Wekt het pure genot van de natuur.
(Koor)
Stemmen springen op, een vrolijke menigte,
In harmonie zingen ze mee,
In navolging van de vreugde van de geboorte van de lente,
Terwijl de natuur danst op deze heilige aarde.
(Vers 2)
De snaren strelen de ochtendbries,
Terwijl walsende paren verlossing vinden,
Hun harten verstrengeld, een sierlijke mix,
In deze betoverende, tijdloze trend.
(Koor)
Stemmen springen op, een vrolijke menigte,
In harmonie zingen ze mee,
In navolging van de vreugde van de geboorte van de lente,
Terwijl de natuur danst op deze heilige aarde.
(Brug)
De weilanden glanzen van levendige tinten,
Terwijl bloemen bloeien in ware kleuren,
De vogels verheugen zich met levendige levensvreugde,
In deze zoete haven zijn ze gezegend.
(Vers 3)
De grootsheid van de wals ontvouwt zich,
In het ritme dat onze geest vasthoudt,
Met elke stap en zachte zwaai,
We voelen de magie van de dag.
(Koor)
Stemmen springen op, een vrolijke menigte,
In harmonie zingen ze mee,
In navolging van de vreugde van de geboorte van de lente,
Terwijl de natuur danst op deze heilige aarde.
(Outro)
Zo is de wals van Strauss, een geliefde soort,
Verheft onze ziel en bevrijdt de pijn,
Stemmen die opkomen brengen melodieën oppermachtig,
In de omhelzing van de natuur, een zalige droom.