Stijldansen: Ballroomdansen waren een essentieel onderdeel van het sociale leven voor de hogere klassen in Europa en Amerika. Sociale evenementen zoals bals en soirées boden mensen de mogelijkheid om samen te komen, te socialiseren en deel te nemen aan formele dansen. Populaire stijldansen uit die tijd waren onder meer de wals, quadrille, polka en mazurka.
Cotillions: Cotillions waren formele ballen die werden gekenmerkt door ingewikkelde choreografie en specifieke etiquetteregels. Cotillions dienden als een hofmakerij waarbij jonge, ongehuwde mannen en vrouwen met elkaar omgingen en hun sociale genade toonden.
Ballet: Ballet beleefde een bloeiperiode in het begin van de 19e eeuw. Het romantische ballet kwam naar voren als een dominante stijl, met de nadruk op emotionele expressie, etherische bewegingen en uitgebreide decorontwerpen. Beroemde ballerina's als Marie Taglioni en Fanny Elssler betoverden het publiek met hun sierlijke optredens.
Volksdansen: Op het platteland en onder de arbeidersklasse bleven traditionele volksdansen een cruciale rol spelen in het gemeenschapsleven. Deze dansen werden van generatie op generatie doorgegeven en weerspiegelden regionale culturen en tradities. Volksdansen dienden als uitingen van vreugde, verkering, verhalen vertellen en sociale cohesie.
Theatrale dans: Dans speelde een prominente rol in theaterproducties en vaudeville-shows. Professionele dansers toonden hun vaardigheden in solo-optredens, duo's en groepsroutines. Danssequenties verbeterden het vertellen van verhalen en voegden spektakel toe aan theatervoorstellingen.
Danseducatie: Dansonderwijs werd populair onder de hogere klassen. Het werd beschouwd als een essentieel onderdeel van een verfijnde opleiding, waarbij de nadruk werd gelegd op elegantie, evenwicht en sociale etiquette. Dansmeesters leerden jonge mannen en vrouwen verschillende dansvormen in privélessen of dansacademies.
Artistieke inspiratie: Dans bood inspiratie voor andere kunstvormen, met name schilder- en beeldhouwkunst. Kunstenaars legden de sierlijke bewegingen en emotionele uitdrukkingen van dansers vast in kunstwerken, waardoor de esthetische schoonheid van dans werd benadrukt.
Samenvattend had dans in het begin van de 19e eeuw een maatschappelijke, recreatieve en artistieke betekenis.