In het stuk gebruikt Soyinka de dans als metafoor voor de strijd tussen goed en kwaad. De dans is een rituele voorstelling vol symboliek. De dansers bewegen in een cirkel, die de cyclus van het leven vertegenwoordigt. De dans wordt bovendien begeleid door muziek, die de kracht van geluid vertegenwoordigt. De muziek is soms langzaam en beklijvend, en soms snel en energiek. De dans en de muziek creëren een gevoel van spanning en opwinding, dat toeneemt naarmate het stuk vordert.
Het hoogtepunt van het stuk vindt plaats wanneer Demoke en Mata Kharibu tegenover elkaar staan in een laatste dans. De dans is een strijd tussen goed en kwaad, en de uitkomst van de dans zal het lot van de wereld bepalen. Demoke danst met al zijn kracht en passie, en uiteindelijk verslaat hij Mata Kharibu. De nederlaag van Mata Kharibu vertegenwoordigt de overwinning van het goede op het kwade, en brengt vrede en harmonie in het bos.
De dans in het bos is een krachtig symbool van de strijd tussen goed en kwaad. Het herinnert ons eraan dat deze strijd altijd aanwezig is in ons leven, en dat we altijd bereid moeten zijn te vechten voor het goede.