Chhand is afgeleid van het Sanskrietwoord ‘chhanda’, wat metrum of vers betekent. Het omvat het gebruik van specifieke ritmische patronen en voetenwerksequenties die een aangename en dynamische stroom in de dans creëren. Elke klassieke dansvorm heeft zijn eigen chhand, wat bijdraagt aan zijn unieke stijl en esthetiek.
In de Indiase klassieke dans zijn de ritmische patronen (tala) verdeeld in verschillende tijdcycli, bekend als 'avartas' of 'laya'. Deze tijdcycli worden gemarkeerd door het voetenwerk en het handgeklap van de danser. De danser beweegt op het ritme van de tala en houdt zich aan de ritmische patronen en variaties die voor elke dansstijl zijn voorgeschreven.
In Kathak, een van de meest prominente klassieke dansvormen uit Noord-India, speelt chhand bijvoorbeeld een cruciale rol bij het creëren van het dynamische voetenwerk en de ingewikkelde ritmische patronen die bekend staan als 'bols'. Kathak-dansers gebruiken verschillende chhands, elk met hun specifieke voetenwerk en ritmische structuur, zoals Teentala, Ektala en Jhaptaal.
Op dezelfde manier wordt chhand in Bharatanatyam, een klassieke dansvorm uit Zuid-India, uitgedrukt door middel van de "adavus" (basisdanseenheden) en "jathis" (voetenwerkpatronen). Bharatanatyam-dansers voeren reeksen van adavus en jathis uit in verschillende tijdcycli, waardoor complexe ritmische patronen ontstaan en hun precisie en controle worden getoond.
Chhand omvat ook het concept van "laya" of tempo. Dansers kunnen de snelheid en intensiteit van de ritmische patronen variëren om verschillende effecten en stemmingen in de dans te creëren. Snellere laya creëert een gevoel van urgentie en opwinding, terwijl langzamere laya rust of contemplatie kan overbrengen.
Samenvattend verwijst chhand in klassieke dans naar de ritmische patronen, voetenwerksequenties en tijdcycli die de basis vormen van de dans. Het is een integraal onderdeel van de klassieke danstechniek en voegt structuur, dynamiek en esthetische schoonheid toe aan de voorstelling.