De beslissing om 625 lijnen in plaats van 15.625 lijnen voor televisie te gebruiken, was gebaseerd op praktische factoren die verband hielden met de technische beperkingen en bestaande mogelijkheden van die tijd.
Dit zijn de belangrijkste redenen om voor 625-lijnen te kiezen:
1. Bandbreedtebeperkingen:Tijdens de vroege ontwikkeling van televisie was de beschikbare bandbreedte voor het uitzenden van signalen beperkt. Door gebruik te maken van 625 lijnen konden televisiesignalen binnen de toegewezen bandbreedte worden verzonden, terwijl toch een redelijke beeldkwaliteit werd bereikt.
2. Compatibiliteit:De acceptatie van 625 lijnen werd gedeeltelijk beïnvloed door de wens voor compatibiliteit met bestaande radio- en transmissiesystemen. Het werd een compromis om een verbetering te bieden ten opzichte van het 525-lijnensysteem dat gewoonlijk in de Verenigde Staten wordt gebruikt, terwijl het binnen de beperkingen van de bestaande technologie en infrastructuur blijft.
3. Harmonisatie van standaarden:In veel landen, vooral in Europa en delen van de wereld die de 625-lijnstandaard hebben aangenomen, werd de keuze ingegeven door de behoefte aan standaardisatie. Hierdoor konden verschillende landen en regio's hetzelfde aantal lijnen gebruiken, waardoor de grensoverschrijdende uitwisseling en interoperabiliteit van televisie-inhoud en -apparatuur gemakkelijker werd.
4. Technische haalbaarheid:Vanuit technisch perspectief was de implementatie van een systeem met 625 lijnen technisch haalbaar met de destijds beschikbare componenten en technologie. Het aanzienlijk verhogen van het aantal lijnen tot boven de 625, bijvoorbeeld tot 15.625 lijnen, zou uitdagingen hebben opgeleverd op het gebied van signaalverwerking, transmissie en opslagmogelijkheden in de tijd dat 625 lijnen werden aangenomen.
5. Beeldkwaliteit:Hoewel een hoger aantal lijnen kan resulteren in een betere resolutie en beeldkwaliteit, kan het menselijke visuele systeem na een bepaald punt mogelijk geen significante verbeteringen waarnemen. Destijds boden 625 lijnen een geschikte afweging tussen beeldkwaliteit, bandbreedtevereisten en praktische implementatiebeperkingen.
Opmerking:Het is de moeite waard te vermelden dat de keuze voor het aantal lijnen varieert, afhankelijk van de uitzendstandaarden die in verschillende regio's worden gehanteerd. Landen als de Verenigde Staten gebruiken bijvoorbeeld een standaard van 525 regels (nu verouderd) en adopteerden later systemen met hoge resolutie en een hoger aantal regels, zoals in ATSC-standaarden (Advanced Television Systems Committee).
In de loop van de tijd zijn televisiesystemen geëvolueerd en tegenwoordig worden veel hogere resolutiestandaarden gebruikt, zoals 1080p en 4K (die een groot aantal lijnen gebruiken). De overgang naar formaten met hoge resolutie vond plaats toen de uitzendtechnologie en de voorkeuren van de kijker veranderden en de technologische vooruitgang een verbeterde beeldkwaliteit en grotere transmissiemogelijkheden mogelijk maakte.