1. De komst van de "redder" en exploitatie van bronnen:
* De aanwezigheid van de RDA: De Resources Development Administration (RDA) arriveert op Pandora met de expliciete intentie om zijn middelen te exploiteren, met name het minerale unobtanium. Dit weerspiegelt het historische patroon van koloniale krachten die middelen zoeken in gekoloniseerde landen.
* Culturele toe -eigening: De RDA probeert unobtanium, dat heilig is voor de Na'vi te delven, wat een minachting voor de inheemse cultuur en de verbinding met het land aantoont.
* Militaire superioriteit: De geavanceerde technologie en militaire kracht van de RDA worden gebruikt om dominantie te beweren over de Na'vi, wat de ongelijke machtsdynamiek benadrukt die vaak in koloniale situaties wordt aangetroffen.
2. De "Noble Savage" trope:
* De idealisatie van de inheemse cultuur: De Na'vi worden afgebeeld als nobel, spiritueel en verbonden met de natuur, die de "nobele wilde" trope belichamen. Dit kan schadelijke stereotypen in stand houden en de complexiteit van inheemse culturen negeren.
* Het "witte redder" -verhaal: Jake Sully, een gehandicapte voormalige marine, neemt de rol van een redder op zich en overbrugt de kloof tussen de Na'vi en de RDA. Dit versterkt het idee dat inheemse mensen externe hulp nodig hebben om hun land en cultuur te beschermen, waardoor hun keuzevrijheid verder wordt verminderd.
3. De dubbelzinnige aard van weerstand:
* De "goede" imperialist: Terwijl de RDA duidelijk de antagonist is, kiest Jake Sully uiteindelijk met de Na'vi. Dit kan worden gezien als een afwijzing van traditionele imperialistische verhalen, maar het vervaagt ook de lijnen tussen goed en kwaad, waardoor het publiek een complex maar uiteindelijk dubbelzinnig begrip van het conflict achterlaat.
4. De kracht van technologie:
* De "Civilizing Mission": De geavanceerde technologie van de RDA wordt afgeschilderd als een kracht voor vooruitgang en beschaving, wat impliceert dat de Na'vi achteruit is en "op snelheid moet worden gebracht". Dit weerspiegelt de koloniale mentaliteit van "beschaving" inheemse bevolking.
Conclusie:
"Avatar" presenteert een complexe en genuanceerde weergave van imperialisme. Hoewel de film een kritiek biedt op de uitbuiting van hulpbronnen en de vernietiging van het milieu, kan de afhankelijkheid van de "nobele woeste" trope, het "witte redder" -verhaal en de verheerlijking van technologie worden geïnterpreteerd als bestendige kolonialistische en imperialistische ideologieën. Uiteindelijk roept de film belangrijke vragen op over de aard van kolonialisme, milieuverantwoordelijkheid en de botsing tussen culturen, maar dit doet dit in een kader dat, ondanks zijn goede bedoelingen, nog steeds schadelijke stereotypen en perspectieven kan versterken.