Land: In Nieuw-Zeeland kan grondbezit verschillende vormen aannemen. Grote stukken land zijn in particulier bezit van individuen of organisaties. De overheid bezit ook een aanzienlijk deel van het land, waaronder openbare reservaten, natuurgebieden en staatsbossen. Māori iwi (stammen) hebben landeigendomsrechten gebaseerd op de principes van het Verdrag van Waitangi, die historische onrechtvaardigheden aanpakken en voorzien in de teruggave of compensatie voor land dat door de Kroon is ingenomen.
Arbeid: De beroepsbevolking in Nieuw-Zeeland bestaat voornamelijk uit individuen die voor particuliere bedrijven of organisaties werken. Er is echter ook een publieke sector, waartoe overheidsinstellingen en staatsbedrijven behoren, waar een deel van de beroepsbevolking werkzaam is.
Kapitaal: Kapitaal, dat verwijst naar financiële middelen en fysieke activa, is in Nieuw-Zeeland voornamelijk in particulier bezit. Bedrijven, zowel klein als groot, zijn grotendeels in particulier bezit. Er zijn echter ook staatsbedrijven en overheidsinvesteringen in bepaalde bedrijfstakken.
Ondernemerschap: Ondernemerschap, het vermogen om een bedrijf te starten en te beheren, wordt in Nieuw-Zeeland voornamelijk uitgeoefend door individuen en particuliere entiteiten. Individuen of groepen kunnen bedrijven oprichten, en de wet- en regelgeving in het land ondersteunt de groei van ondernemerschap en innovatie.
Hoewel deze categorieën een breed overzicht geven van het eigendom in Nieuw-Zeeland, is het vermeldenswaard dat er binnen elke categorie complexiteiten en nuances bestaan, zoals de rol van buitenlandse investeringen, joint ventures en coöperatieve eigendomsmodellen.