1. De titel zelf: De titel van het stuk, The Glass Menagerie, verwijst naar de fragiele en delicate aard van de familie Wingfield en hun dromen. Het symboliseert hun kwetsbaarheid en hun neiging om in een wereld van illusie te leven.
2. De blauwe rozen: De blauwe rozen die Jim tijdens het stuk noemt, zijn niet alleen een symbool van onbereikbare schoonheid en hoop, maar ook een toespeling op de mythische zoektocht naar de Heilige Graal. Net zoals de Heilige Graal een symbool is van spirituele vervulling, vertegenwoordigen de blauwe rozen de zoektocht van de Wingfields naar geluk en vervulling.
3. De Eenhoorn: De eenhoorn waar Amanda het over heeft is een toespeling op een middeleeuws wandtapijt. De eenhoorn wordt vaak gezien als een symbool van zuiverheid, onschuld en magie, wat in contrast staat met de harde realiteit van het leven van de Wingfields.
4. De gentleman-beller: De naam van Jim O'Connor suggereert zijn rol als potentiële redder of 'gentleman beller' voor Laura. Zijn naam verwijst naar het idee van een ridder in glanzend harnas die de jonkvrouw in nood zal komen redden.
5. De Paradijstuin: Amanda's beschrijving van de Paradijstuin verwijst naar de bijbelse Tuin van Eden, een plaats van onschuld en perfectie die door de zonde verloren is gegaan. Deze toespeling weerspiegelt Amanda's verlangen naar een terugkeer naar een eenvoudiger, onschuldiger tijd.
6. De glazen beeldjes: De glazen beeldjes in Laura's collectie zijn symbolen van haar kwetsbaarheid en kwetsbaarheid. Ze verwijzen ook naar het idee van het verzamelen en bewaren van herinneringen, aangezien Laura ze gebruikt om een fantasiewereld te creëren die haar helpt te ontsnappen aan de hardheid van de werkelijkheid.
Deze toespelingen voegen diepte en rijkdom toe aan het stuk, waardoor het publiek verbindingen kan leggen tussen The Glass Menagerie en andere kunstwerken en literatuur, en universele thema's en ideeën kan verkennen.