1. Liefde en loyaliteit:Antigone voelt een diepe liefde en felle loyaliteit voor haar broer Polyneices. Ondanks het besluit van haar oom Creon dat Polyneices geen begrafenisrituelen mag ontvangen omdat hij een verrader was, kan Antigone het niet verdragen dat het lichaam van haar broer onbegraven blijft en de juiste begrafenisonderscheiding wordt ontzegd. Ze gelooft dat het begraven van haar broer niet alleen een morele plicht is, maar ook een goddelijke verplichting.
2. Het handhaven van goddelijke wetten:Antigone gelooft sterk in de kracht en het belang van goddelijke wetten, die als hoger en heiliger worden beschouwd dan de decreten van sterfelijke heersers. Voor Antigone dwingen deze goddelijke wetten, opgesteld door de goden, respect en gehoorzaamheid af, ongeacht de gevolgen. Ze kan haar morele principes niet in gevaar brengen, ook al betekent dit dat ze het gezag van haar oom, de koning, moet trotseren.
3. Plicht versus autoriteit:Antigone's loyaliteit aan haar broer en het naleven van goddelijke wetten zorgen voor een conflict met de autoriteit en wetten die door Creon zijn opgelegd. Ze beschouwt het decreet van Creon als onrechtvaardig en tegen de wensen van de goden, en ze gelooft dat ze de plicht heeft om de hogere goddelijke wet te volgen in plaats van zich te onderwerpen aan het bevel van Creon.
4. Persoonlijke versus maatschappelijke normen:Antigone's sterke gevoel voor persoonlijke moraliteit en haar bereidheid om de begrafenis van haar broer voorrang te geven boven maatschappelijke normen en de eisen van de staat brengen haar ertoe in strijd met de wet te handelen. Ze kiest ervoor haar hart en geweten te volgen, ook al brengen haar daden haar eigen tragische lot teweeg.
5. Opoffering en eer:Antigone is zich bewust van de gevolgen van haar daden en is bereid persoonlijke offers te brengen om haar overtuigingen hoog te houden. Ze is bereid haar leven en reputatie te riskeren om haar broer te eren en te verdedigen wat zij als juist en rechtvaardig beschouwt, waarmee ze haar standvastige toewijding aan zowel haar familie als de goddelijke orde demonstreert.
Het tragische verhaal van Antigone benadrukt de spanning tussen het individuele geweten, de loyaliteit en het naleven van hogere wetten versus het gezag en de eisen van de staat. Haar onwankelbare toewijding aan haar broer en de goddelijke wetten leidt uiteindelijk tot haar ondergang, maar haar daden dienen ook als een krachtig bewijs van de kracht van menselijke overtuigingen en het belang van trouw blijven aan iemands principes, zelfs in tijden van grote tegenslag.