Het idee achter de Sluier van Onwetendheid is dat besluitvormers geen toegang mogen hebben tot informatie over hun eigen identiteit, sociale en economische status en andere dergelijke contextuele details die hun keuzes zouden kunnen beïnvloeden. Door deze informatie te verwijderen verschuift de focus van beperkte persoonlijke belangen naar bredere overwegingen over wat eerlijk, rechtvaardig en heilzaam is voor de samenleving als geheel.
John Rawls, een politiek en moreel filosoof, introduceerde het concept van de sluier van onwetendheid in zijn boek 'A Theory of Justice'. Volgens Rawls zouden rationele en onpartijdige besluitvormers in een dergelijke positie – achter de Sluier van Onwetendheid – principes van rechtvaardigheid en eerlijkheid kiezen die in gelijke mate op alle individuen van toepassing zijn.
De Sluier van Onwetendheid is niet bedoeld om persoonlijke ervaringen en waarden uit te wissen. In plaats daarvan moedigt het besluitvormers aan om prioriteit te geven aan universele waarden en verder te denken dan individuele omstandigheden om ervoor te zorgen dat het beleid de basisprincipes van rechtvaardigheid, gelijkheid en gelijke kansen handhaaft.
Het gebruik van de Sluier van Onwetendheid is relevant op verschillende gebieden, zoals openbaar beleid, recht, economie en sociale planning, waar eerlijke en eerlijke resultaten worden nagestreefd. Het is echter van cruciaal belang op te merken dat de praktische toepassing complex kan zijn, omdat een bepaald niveau van persoonlijke informatie nodig kan zijn voor de praktische beleidsimplementatie. Niettemin dient de Sluier van Onwetendheid als een gedachte-experiment dat besluitvormingsprocessen kan helpen begeleiden in de richting van het creëren van rechtvaardiger en inclusievere samenlevingen.