Gat betekent letterlijk ‘bewegen’ of ‘doorgaan’. In de muziek impliceert het de beweging van de melodie van de ene noot naar de andere. Een gat bestaat doorgaans uit verschillende muzikale frasen of passages ("toda" of "tukda" genoemd) die de melodische contouren, karakteristieke frasen en essentiële noten (vadi, samvadi) van de raga schetsen.
Tijdens een optreden verfraaien en improviseren muzikanten op het gat, terwijl ze zich houden aan het melodische raamwerk van de raga. Het gat biedt een referentiepunt en zorgt ervoor dat de improvisaties verankerd blijven binnen de melodische identiteit van de raga.
Gat kan van verschillende typen zijn, afhankelijk van hun specifieke structuren en stijlen. Enkele veel voorkomende vormen van gat zijn:
Vilambit Gat: Een langzaam tempo gat dat in het eerste deel van een optreden wordt gebruikt om de sfeer vast te stellen en de melodische kenmerken van de raga te introduceren.
Madhya Gat: Gematigd tempo gat dat verdere verkenning en uitbreiding van de melodieuze frasen van de raga mogelijk maakt.
Drut Gat: Snel-tempo gat gekenmerkt door ingewikkelde ritmische patronen en snelle melodische passages, die de virtuositeit van de muzikanten laten zien.
Gat-spelen is een cruciale vaardigheid voor Noord-Indiase klassieke muzikanten, die een diep begrip vereisen van de fijne kneepjes van de raga en het vermogen om naadloos door het melodische landschap te navigeren. De ontwikkeling van een gat, van de compositie tot de verfijning ervan door middel van uitvoering, speelt een belangrijke rol bij het vormgeven van de identiteit van de raga en de interpretatie ervan door muzikanten.