De amplitude van een trilling is de maximale verplaatsing van een trillend voorwerp vanuit zijn evenwichtspositie. Hoe groter de amplitude, hoe luider het geluid.
De luidheid van een geluid hangt ook samen met de frequentie van de trilling. De frequentie van een trilling is het aantal trillingen per seconde. Hoe hoger de frequentie, hoe hoger de toonhoogte van het geluid.
Het menselijk oor kan geluiden horen met frequenties tussen 20 Hz en 20.000 Hz. Geluiden met frequenties onder de 20 Hz worden infrageluid genoemd, en geluiden met frequenties boven de 20.000 Hz worden ultrageluid genoemd. Mensen kunnen infrageluid of echografie niet horen, maar sommige dieren wel.
De decibel (dB) is een meeteenheid die wordt gebruikt om de luidheid van een geluid uit te drukken. De decibelschaal is logaritmisch, wat betekent dat elke toename van 10 dB een verdubbeling van de luidheid van een geluid vertegenwoordigt.
De gehoordrempel is het laagste geluid dat een mens kan horen. De gehoordrempel is 0 dB. De pijngrens is het luidste geluid dat een mens kan verdragen. De pijngrens is 120 dB.
De meeste mensen vinden geluiden tussen 30 dB en 60 dB comfortabel. Geluiden boven de 80 dB kunnen schadelijk zijn voor het gehoor, en geluiden boven de 120 dB kunnen blijvende gehoorschade veroorzaken.