1. Mechanische trillingen:Wanneer je aan een gitaarsnaar tokkelt, oefen je er kracht op uit, waardoor deze gaat trillen. Door zijn elastische eigenschappen beweegt de snaar snel heen en weer.
2. Generatie van geluidsgolven:De trillende snaar creëert geluidsgolven door luchtdeeltjes eromheen te duwen en te trekken. Deze geluidsgolven reizen door de lucht als een verstoring van de atmosferische druk.
3. Frequentie en toonhoogte:De frequentie van de geluidsgolf bepaalt de toonhoogte van het geluid dat u hoort. Elke snaar op een gitaar is afgestemd op een specifieke toonhoogte, die overeenkomt met een specifieke frequentie.
4. Resonantie:Het lichaam van de gitaar fungeert als resonator en versterkt de geluidsgolven die door de trillende snaar worden geproduceerd. De body van de gitaar heeft een specifieke vorm en interne structuur die het geluid van bepaalde frequenties versterkt.
5. Harmonische boventonen:Naast de fundamentele toonhoogte van de snaar worden tijdens de trilling ook andere frequenties, harmonische boventonen, gegenereerd. Deze boventonen geven de gitaar zijn unieke toon en timbre.
6. Oor en hersenen:De geluidsgolven bereiken uiteindelijk uw oren, waar het buitenoor ze verzamelt en naar de gehoorgang kanaliseert. De trillingen worden vervolgens doorgegeven aan het binnenoor, waar kleine haarcellen in het slakkenhuis ze omzetten in elektrische signalen.
7. Auditieve waarneming:De elektrische signalen worden verwerkt door de gehoorzenuw en naar de hersenen gestuurd. De hersenen interpreteren deze signalen als geluid en je neemt bewust de tokkelende gitaarsnaar waar.
Samenvattend is het geluid van een gitaarsnaar die wordt aangeslagen het resultaat van mechanische trillingen die geluidsgolven creëren die door de lucht reizen, door je oren worden opgepikt en door je hersenen worden geïnterpreteerd als een muzieknoot.