In een wereld van vluchtige momenten,
Waar de tijd door onze handen glipt,
Er is een lied dat probeert vast te leggen,
Een moment dat bedoeld was om te duren.
(Pre-refrein)
Oh, laten we blijven hangen in het heden,
Elk zoet refrein omarmend,
Want deze melodieën dragen met zich mee,
Herinneringen die niet zullen vervagen.
(Koor)
Dit is een lied dat lang meegaat,
Door beproevingen en door verandering,
Een bewijs van onze veerkracht,
En de schoonheid die we uitwisselen.
In het weefsel van de tijd weven we,
Een lied dat voor altijd zal blijven,
Een symfonie van liefde en hoop,
Dat echoot eeuwig door.
(Vers 2)
Te midden van de chaos en het lawaai,
Wij vinden troost in dit deuntje,
Het is een melodie die ons vrede brengt,
Een balsem om vermoeide harten te laten bezwijmen.
(Brug)
Door zonsondergangen geschilderd in goud,
En maanverlichte nachten die helder glinsteren,
We dansen onder een sterrenhemel,
Terwijl het lied fluistert:'Houd je vast.'
(Koor)
Dit is een lied dat lang meegaat,
Door beproevingen en door verandering,
Een bewijs van onze veerkracht,
En de schoonheid die we uitwisselen.
In het weefsel van de tijd weven we,
Een lied dat voor altijd zal blijven,
Een symfonie van liefde en hoop,
Dat echoot eeuwig door.
(Outro)
Terwijl dagen jaren worden,
En jaren gaan over in decennia,
Dit lied zal in ons resoneren,
Een melodie die nooit vervaagt.
Laten we dus samen dit lied zingen,
In eenheid, hand in hand,
En moge het door de eeuwen heen weerklinken,
Een tijdloos nummer dat lang meegaat.