In een wereld van ongekende waanzin en chaos,
Waar schaduwen blijven hangen en geheimen zich ontvouwen.
Een spel krijgt vorm, een onbekend rijk,
Waar angst en gevaar stilletjes verzoenen.
(Pre-refrein)
Het HHH-spel, de omhelzing van een mysterie,
Waar verborgen verschrikkingen wachten op een gewaagde achtervolging.
Bij elke stap ontbranden de zintuigen,
In deze huiveringwekkende symfonie van angst.
(Koor)
Het HHH-lied zingt, een angstaanjagend refrein,
Echoënd gemompel, een kwaadaardige spanning.
In de duisternis, waar nachtmerries verblijven,
Het ritme van de terreur houdt zijn meedogenloze tred.
(Vers 2)
Door spookachtige gangen klinkt gefluister,
Terwijl geesten zich roeren en kwaadwilligheid ligt.
Gevangen in een labyrint van angst,
Waar elke twist leidt tot een nieuwe draad.
(Brug)
Ontrafel het enigma, als de moed het toelaat,
Zoek de geheimen die er middenin liggen.
Maar wees gewaarschuwd, lieve ziel, omdat je ongezien op de loer ligt,
Is de voorbode van geschreeuw, het gevreesde ongeziene.
(Vers 3)
Met elk voorbijgaand moment neemt de terreur de vlucht,
Terwijl schaduwen de nacht verteren en verslinden.
In de diepten, waar duisternis verblijft,
Een symfonie van angst heerst meedogenloos.
(Koor)
Het HHH-lied echoot, een sinistere roep,
Verloren zielen begeleiden naar waar nachtmerries overkomen.
Een symfonie van horror, de macht van een orkest,
In dit rijk van angst, waar angst op de vlucht slaat.
(Outro)
Wees dus voorzichtig, mijn vriend, als je gehoor geeft aan de oproep van dit lied:
Want het HHH-spel kan schaduwen over alles werpen.
In zijn raadselachtige omhelzing kun je ontdekken:
De ware aard van angst die in je geest woont.