In het rijk waar de aarde de hemel ontmoet,
Een symfonie van lagen liegt,
Elk met onnoemelijke verhalen,
Een sfeervolle symfonie gewaagd.
(_Vers 2_)
Troposfeer, het rijk beneden,
Waar wind en wolken vrijelijk stromen,
Bevat leven en ademt de lucht,
De laag van het leven, onvergelijkbaar.
(_Brug_)
En de stratosfeer, een waakzame sfeer,
Waar ozonschilden zo helder beschermen,
Het absorberen van de kracht van ultraviolet,
Een bewaker van hemels licht.
(_Koor_)
Oh, lagen van de atmosfeer,
Een wonderbaarlijk lied, glashelder,
Mesosfeer en thermosfeer hierboven,
Een hemelse dans van sterren en liefde.
(_Vers 3_)
Door de mesosfeer, sterren zo helder,
Een glinsterend gordijn van de nacht,
Meteoorstrepen en de vlucht van een komeet,
Te midden van de duisternis ontbranden ze.
(_Vers 4_)
In het verheven domein van de thermosfeer,
Waar deeltjes dansen in een eindeloze keten,
De gloed van de aurora, een levendige droom,
Schildert de lucht, een betoverd schema.
(_Brug_)
En door dit alles heen, de ionosfeer,
Een laag zo vitaal en zeldzaam,
Het reflecteren van radiogolven terug naar de aarde
De levensader van technologie, haar grenzeloze vrolijkheid.
(_Koor_)
Oh, lagen van de atmosfeer,
Een wonderbaarlijk lied, glashelder,
Mesosfeer en thermosfeer hierboven,
Een hemelse dans van sterren en liefde.
(_Outro_)
Onder het gewelf staan we vol ontzag,
Van dit kosmische tapijt, vol ontzag,
Verwonderd denken we na over de macht van de atmosfeer,
Een symfonie van werelden, puur genot.