In een wereld van verwondering, waar dromen de vlucht nemen,
Een rups fluisterde in de zachte nacht:
Hij sprak tot mij, met ogen zo wijs en helder,
De vlinder in hem wil vluchten.
(Koor)
Een vlinder, een fladder in de lucht,
Een transformatie zo vol licht en gratie.
Van de droom van een rups tot vleugels van verwondering daar,
Een vlinder.
(Vers 2)
Hij zei:"Ik kruip niet alleen met mijn voeten,
Ik groei, verander, zoek licht en warmte,
Ik ben gevuld met hoop en doel uit de diepte,
In mijn cocon heb ik mijn verborgen ritme gevonden."
(Koor)
Een vlinder, een fladder in de lucht,
Een transformatie zo vol licht en gratie.
Van de droom van een rups tot vleugels van verwondering daar,
Een vlinder.
(Brug)
Breek door het oppervlak, verspreid je kleuren vrij,
Ontvouw de patronen die zo bedoeld waren,
Je draagt de geest van schoonheid en gratie,
Vlinder, een symbool van hoop en omhelzing.
(Koor)
Een vlinder, een fladder in de lucht,
Een transformatie zo vol licht en gratie.
Van de droom van een rups tot vleugels van verwondering daar,
Een vlinder.
(Outro)
Mogen wij, net als de vlucht van de vlinder,
Reik naar het licht en vind onze ware hoogte,
Omarm de verandering en laat onze ziel vleugels krijgen,
En begin met hoop in ons hart te zingen.