Hier zijn een paar voorbeelden waarin Golding het tromgeroffel in de roman gebruikt:
1. Introductie van het beest :Het tromgeroffel wordt voor het eerst geïntroduceerd tijdens de eerste verkenning van het eiland door de jongens, wanneer ze de vreemde geluiden en schaduwen in de jungle tegenkomen. Het suggereert de aanwezigheid van een onbekende en potentieel gevaarlijke entiteit – later geïdentificeerd als ‘het beest’ – waardoor een onheilspellende en verontrustende sfeer ontstaat.
2. Simons dood :Het tromgeroffel speelt een cruciale rol tijdens de tragische gebeurtenissen voorafgaand aan Simons dood. Terwijl Simon het wilde dans- en offerritueel van de jongens tegenkomt, verhoogt het intense ritmische geluid van het tromgeroffel de spanning en het gevoel van naderend onheil.
3. Jacks transformatie :Het tromgeroffel begeleidt Jacks transformatie tot een woeste en meedogenloze leider. Het benadrukt zijn groeiende macht en controle over de andere jongens, wat de verschuiving in de groepsdynamiek en het escalerende conflict tussen de twee stammen aangeeft.
4. De vlucht van Ralph en Piggy :Het tromgeroffel voegt een urgent en chaotisch element toe aan de scène waarin Ralph en Piggy proberen te ontsnappen aan de oprukkende wilden. Het meedogenloze ritme weerspiegelt hun wanhopige vlucht en het toenemende gevaar waarmee ze worden geconfronteerd.
Door het tromgeroffel te gebruiken creëert Golding een krachtig auditief effect dat de emotionele impact en spanning van het verhaal vergroot. Het dient als een symbolisch middel om cruciale keerpunten in het verhaal aan te geven, waardoor een gevoel van verwachting, verhoogd drama en een naderende crisis wordt opgeroepen.