De fanfare-melodie van de gewone man is gebaseerd op een eenvoudig motief van acht noten dat door het hele stuk wordt herhaald. Het motief wordt gekenmerkt door de grote sprongen en het gebruik van chromatiek, waardoor een gevoel van spanning en opwinding ontstaat.
2. Ritme
Ook het fanfare-gewone-man-ritme is vrij eenvoudig, met een sterke nadruk op de beat. Het stuk is in 4/4 maat en de melodie is gesyncopeerd, wat het gevoel van opwinding vergroot.
3. Harmonie
De fanfare-harmonie van de gewone man is relatief schaars, met een basisgebruik van akkoorden en eenvoudige progressies. De harmonie ondersteunt echter goed de melodie en creëert een gevoel van spanning en ontspanning.
4. Dynamiek
De fanfare-dynamiek van de gewone man is luid en onstuimig, wat passend is voor een fanfare. Het stuk begint met een plotseling, luid akkoord, waarna het volume geleidelijk toeneemt tot het einde van het stuk.
5. Klankkleur
De gewone man fanfare wordt gescoord voor een volledig orkest, inclusief koperblazers, houtblazers, strijkers en percussie. Het timbre van het stuk is helder en kleurrijk, en de verschillende instrumenten passen goed bij elkaar om een krachtig geluid te creëren.
6. Textuur
De fanfare-textuur van de gewone man is behoorlijk dik, met veel instrumenten die tegelijkertijd spelen. Het stuk is echter nooit modderig of rommelig en de verschillende instrumenten zijn goed in balans.
7. Formulier
De gewone man heeft een eenvoudige, ternaire vorm (ABA). Het A-gedeelte is het hoofdgedeelte van het stuk en wordt twee keer herhaald. De B-sectie is een contrasterende sectie en wordt in een langzamer tempo gespeeld. Het stuk eindigt met een terugkeer naar het A-gedeelte.