Een melodie die varieert van de middelste C tot de G boven de hoge C heeft bijvoorbeeld een melodisch bereik van 12 halve tonen of 1 octaaf en een reine kwint, terwijl een melodie die varieert van de lage C tot de F# onder de middelste C een melodisch bereik heeft van 11 halve tonen of een perfect octaaf.
Het melodische bereik van een muziekstuk kan een belangrijke factor zijn bij het bepalen van het algehele karakter en de stemming. Een melodie met een breed bereik kan uitgebreider en dramatischer klinken, terwijl een melodie met een smal bereik intiemer en lyrischer kan klinken. Componisten gebruiken het melodische bereik vaak op een strategische manier om specifieke effecten in hun muziek te creëren.
Naast dat het een rol speelt bij het bepalen van het algehele karakter van een muziekstuk, kan het melodisch bereik ook worden gebruikt om contrast en spanning te creëren. Een melodie die bijvoorbeeld in een laag register begint en geleidelijk naar een hoger register stijgt, kan een gevoel van anticipatie en climax creëren. Op dezelfde manier kan een melodie die zich tussen verschillende registers beweegt een gevoel van spanning en ontspanning creëren.
Het melodische bereik van een muziekstuk is een belangrijk muzikaal element dat kan worden gebruikt om een grote verscheidenheid aan effecten te creëren. Door zorgvuldig de noten te kiezen waaruit de melodie bestaat, kunnen componisten muziek creëren die zowel mooi als expressief is.