1. Barokmuziek (1600-1750): Deze periode staat bekend om zijn uitgebreide versieringen, gebruik van contrapunt en de opkomst van het concert en de opera. Enkele beroemde barokcomponisten zijn onder meer Johann Sebastian Bach, George Frideric Handel, Antonio Vivaldi en Domenico Scarlatti.
2. Klassieke periode (1750-1830): Deze periode zag de ontwikkeling van een meer gestructureerde en evenwichtige muziekstijl, met de nadruk op helderheid en vorm. Enkele beroemde klassieke componisten zijn Wolfgang Amadeus Mozart, Joseph Haydn en Ludwig van Beethoven.
3. Romantische periode (1830-1910): Deze periode wordt gekenmerkt door een focus op emotie, drama en individuele expressie. Romantische componisten gebruikten vaak grotere orkesten en verwerkten elementen uit volksmuziek en literatuur in hun werken. Enkele beroemde romantische componisten zijn onder meer Frédéric Chopin, Franz Schubert, Robert Schumann, Hector Berlioz, Johannes Brahms en Pjotr Iljitsj Tsjaikovski.
4. Modernisme (1910-1970): In deze periode brak er een breuk met traditionele muzikale vormen en stijlen, waarbij componisten experimenteerden met nieuwe harmonieën, ritmes en structuren. Enkele beroemde modernistische componisten zijn onder meer Igor Stravinsky, Arnold Schönberg, Béla Bartók, Alban Berg en Anton Webern.
5. Postmodernisme (1970-heden): Deze periode wordt gekenmerkt door een afwijzing van de strikte regels en conventies van het modernisme, waarbij componisten een breed scala aan invloeden uit verschillende genres en culturen incorporeren. Enkele beroemde postmodernistische componisten zijn onder meer John Adams, Steve Reich, Philip Glass en Meredith Monk.
Deze subtakken van de klassieke muziek zijn niet strikt gedefinieerd en er is vaak overlap tussen beide. Veel componisten hebben elementen uit meerdere periodes en stijlen in hun werken verwerkt.