Soli wordt vaak gebruikt in klassieke muziek, vooral in orkestwerken, kamermuziek en vocale werken. Het kan voor verschillende doeleinden worden gebruikt, zoals het introduceren van een melodie of thema, het creëren van contrast of nadruk, of het bieden van een moment van rust of reflectie in de algehele muzikale textuur.
In orkestmuziek geeft een 'soloviool' of 'solofluit' bijvoorbeeld een sectie aan waarin het betreffende instrument de hoofdmelodie overneemt of een uitgebreide passage uitvoert, terwijl de rest van het orkest begeleiding of achtergrondondersteuning biedt. Op dezelfde manier kan in vocale muziek een "solo-sopraan" of "solo-tenor" een prominente solopartij uitvoeren in een opera, cantate of andere vocale compositie.
Het gebruik van soli stelt componisten in staat momenten van muzikale focus te creëren, de virtuositeit of het kunstenaarschap van individuele artiesten te benadrukken en verschillende instrumentale of vocale timbres en texturen binnen de grotere muzikale context te verkennen.