Allegro is een van de meest voorkomende tempomarkeringen die in klassieke muziek wordt gebruikt en wordt aangetroffen in een grote verscheidenheid aan genres, waaronder symfonieën, sonates, concerten en opera's. Enkele bekende voorbeelden van Allegro-bewegingen zijn onder meer:
* Het eerste deel van Beethovens Symfonie nr. 5, gemarkeerd met "Allegro con brio" ("snel van geest").
* Het derde deel van Mozarts pianosonate nr. 16, met de aanduiding 'Allegro'.
* Het tweede deel van Mendelssohns Vioolconcert, gemarkeerd met "Allegro molto" ("zeer snel").
Allegro wordt ook gebruikt in jazz en populaire muziek om een snel tempo aan te duiden. In deze genres wordt het vaak gecombineerd met andere tempomarkeringen om een specifieker gevoel te creëren. 'Allegro moderato' betekent bijvoorbeeld 'matig snel', terwijl 'Allegro molto' 'zeer snel' betekent.
Allegro is een veelzijdige tempo-aanduiding die kan worden gebruikt om een verscheidenheid aan stemmingen en sferen in de muziek te creëren. Het is een belangrijk onderdeel van de muzikale woordenschat, en het is essentieel voor muzikanten om te begrijpen hoe ze Allegro-passages nauwkeurig moeten interpreteren en uitvoeren.