Een beroemd voorbeeld van retrograde is de "krabcanon" van Johann Sebastian Bach. In dit stuk wordt de melodie bij de bovenste stem vooruit en bij de onderste stem achteruit gespeeld. Dit zorgt voor een zeer interessant en complex geluid.
Retrograde kan ook worden gebruikt in jazz en andere improvisatiemuziek. In deze omgevingen wordt het vaak gebruikt om een gevoel van verrassing of onvoorspelbaarheid te creëren. Een jazzmuzikant kan bijvoorbeeld een melodie eerst voorwaarts en dan achteruit spelen, of hij kan een solo improviseren op basis van een retrograde melodie.
Retrograde is een veelzijdige techniek die kan worden gebruikt om een breed scala aan muzikale effecten te creëren. Het is een techniek die het ontdekken waard is voor elke muzikant die geïnteresseerd is in het creëren van nieuwe en interessante geluiden.
Hier zijn enkele andere voorbeelden van retrograde in de muziek:
* Het tweede deel van Beethovens Sonate nr. 14 ("Moonlight Sonata") is retrograde.
* Het derde deel van Chopins Pianoconcert nr. 1 is retrograde.
* Het vierde deel van Debussy's "Clair de lune" is retrograde.
* Het laatste deel van Stravinsky's "The Rite of Spring" is retrograde.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de vele toepassingen van retrograde in de muziek. Het is een techniek die al eeuwenlang wordt gebruikt en nog steeds wordt gebruikt door componisten en uitvoerders.