1. Aanval:
Attack verwijst naar de tijd die een geluid nodig heeft om zijn maximale amplitude (luidheid) te bereiken vanaf het moment dat het begint. Het bepaalt hoe snel een noot of geluid begint en hoe snel deze in intensiteit toeneemt. Een snelle aanval zal een geluid percussiever en directer maken, terwijl een langzame aanval zal resulteren in een geleidelijker, zachter begin.
Bijvoorbeeld:
- Een tokkelinstrument zoals een gitaar of een piano heeft een snelle aanval omdat de snaar trilt en vrijwel onmiddellijk zijn volledige volume bereikt wanneer hij wordt getokkeld.
- Een strijkinstrument zoals een viool heeft een langzamere aanval omdat de strijkstok druk en wrijving op de snaar moet opbouwen voordat het geluid zijn maximale volume bereikt.
2. Vertraging:
Vertraging daarentegen verwijst naar de tijd die nodig is voordat een geluid begint nadat de toets of trigger is ingedrukt. Het is in wezen een pauze of kloof tussen het moment waarop een muzikale gebeurtenis wordt geïnitieerd en het moment waarop het geluid daadwerkelijk begint.
Vertraging wordt vaak gebruikt als effect bij muziekproductie en geluidsontwerp. Het kan worden toegepast op individuele instrumenten, vocale tracks of zelfs hele mixen. Door de delaytijd aan te passen kunnen muzikanten en producers verschillende effecten creëren, zoals:
- Echo of galm:Een korte delay kan de natuurlijke galm van een ruimte of kamer simuleren.
- Verdubbelingseffect:een iets langere vertraging kan de illusie wekken dat twee soortgelijke geluiden tegelijk spelen.
- Ritmische patronen en accenten:langere vertragingstijden kunnen, in combinatie met feedback en modulatie, ritmische patronen en interessante soundscapes creëren.
Door de concepten van aanval en vertraging te begrijpen, kunnen muzikanten en producers de dynamiek van hun geluiden vormgeven en controleren, en alles creëren, van heldere, percussieve tonen tot ruimtelijke en etherische soundscapes.