Het formaat van roepnamen voor amateurradio varieert van land tot land, maar bestaat over het algemeen uit de volgende elementen:
1. Landvoorvoegsel:Het eerste teken of de groep tekens geeft het land of de regio aan waar het station zich bevindt. Elk land heeft een aangewezen voorvoegsel toegewezen door de International Telecommunication Union (ITU). 'K' is bijvoorbeeld het voorvoegsel voor de Verenigde Staten, 'VE' voor Canada en 'G' voor het Verenigd Koninkrijk.
2. Identificatietekens:dit zijn alfabetische tekens die volgen op het landvoorvoegsel. Het aantal tekens varieert afhankelijk van de regelgeving van het land. In sommige landen kan het eerste teken de licentieklasse of het niveau van de exploitant aangeven.
3. Cijfers:Na de identificatietekens staat een reeks van een of meer cijfers. Deze nummers zijn uniek voor elke roepnaam binnen een land.
4. Achtervoegsels:Sommige landen gebruiken mogelijk extra tekens, achtervoegsels genoemd, aan het einde van de roepnaam. Deze achtervoegsels kunnen aanvullende informatie bieden, zoals de locatie van het station, speciale exploitatievergunningen of speciale belangengroepen. "/P" kan bijvoorbeeld een draagbare of mobiele operatie aanduiden, "/M" kan een maritieme mobiele operatie aanduiden, en "/A" kan een amateurradioclubstation aangeven.
Het toewijzen van roepnamen aan amateurradio's is de verantwoordelijkheid van regelgevende instanties, zoals de Federal Communications Commission (FCC) in de Verenigde Staten, Industry Canada in Canada en Ofcom in het Verenigd Koninkrijk. Deze autoriteiten volgen vastgestelde voorschriften en nummerplannen om ervoor te zorgen dat elke roepnaam uniek is en voldoet aan internationale normen.