Wat als het ene uiteinde van een orgelpijp van elf meter bedekt zou zijn?

Als één uiteinde van een elf meter lange orgelpijp wordt afgedekt, wordt het een zogenaamde gesloten orgelpijp. Gesloten buizen hebben een gesloten en een open uiteinde. Het bedekte uiteinde fungeert als een gesloten knooppunt, terwijl het open uiteinde fungeert als een anti-knooppunt.

Hierdoor neemt de laagste resonantiefrequentie van de buis af. De formule voor de resonantiefrequentie van een gesloten buis is:

f =(v/4L)

Waar:

f =Resonantiefrequentie

v =Geluidssnelheid (ongeveer 343 m/s bij kamertemperatuur)

L =Lengte van de buis

Met één uiteinde gesloten, wordt de effectieve lengte van de buis voor de laagste resonantiefrequentie de helft van de werkelijke lengte. Dus voor een orgelpijp van 11 meter met één uiteinde gesloten, wordt de laagste resonantiefrequentie:

f =(343 m/s / (4 x 5,5 m)) ≈ 15,6 Hz

Dit betekent dat de fundamentele frequentie of de eerste harmonische van de pijp ongeveer 15,6 Hz bedraagt ​​wanneer één uiteinde gesloten is. Ook de overige resonantiefrequenties of boventonen veranderen dienovereenkomstig, wat resulteert in een andere harmonische reeks vergeleken met een open pijp van dezelfde lengte.

Gesloten orgelpijpen hebben een karakteristieke zachte en fluitachtige klankkwaliteit en worden vaak gebruikt in pijporgels en andere muziekinstrumenten.