Emotionele expressie: Muziek bood voor tot slaaf gemaakte individuen een manier om hun emoties te uiten en troost te vinden in moeilijke tijden. Door te zingen konden ze hun ervaringen verwerken, stress verlichten en verbinding maken met hun gemeenschap.
Spirituele verbinding: Veel tot slaaf gemaakte mensen vonden troost in religieuze overtuigingen. Het zingen van spirituals en hymnen was een vorm van aanbidding en een manier om verbinding te maken met een hogere macht. Dankzij deze liederen konden ze omgaan met de ontberingen die ze moesten doorstaan en kracht in hun geloof vinden.
Verhalen vertellen: Liederen dienden vaak als een vorm van verhalen vertellen, waarbij lessen, tradities en collectieve herinneringen van de ene generatie op de andere werden doorgegeven. Door middel van liederen behielden tot slaaf gemaakte individuen hun geschiedenis en cultuur en hielden ze hun erfgoed levend ondanks hun onderdrukte omstandigheden.
Communicatie: In sommige gevallen gebruikten slaven liedjes als communicatiemiddel. Veldschreeuwen waren bijvoorbeeld werkliederen waarmee slaven die in het veld werkten over lange afstanden met elkaar konden communiceren.
Weerstand: Zingen was soms een vorm van verzet. Slaven kunnen liedjes gebruiken om op subtiele wijze hun onvrede te uiten, het systeem van de slavernij te bekritiseren of gecodeerde boodschappen van hoop en bevrijding te delen.
Copingmechanisme: Muziek hielp tot slaaf gemaakte individuen om te gaan met de fysieke en psychologische tol van hun ervaringen. Zingen bood een uitlaatklep voor hun pijn en zorgde ervoor dat ze even konden ontsnappen aan de harde realiteit van de slavernij.
Over het algemeen was zingen een veelzijdig coping-mechanisme voor tot slaaf gemaakte mensen. Het diende als emotionele therapie, spiritueel toevluchtsoord, een middel voor sociale verbinding, een instrument voor verzet en een manier om hun culturele identiteit te behouden.