Raponsje, Raponsje, laat je haar los.
Moeder is gekomen, met een mand om te delen.
Al het goede dat een jong meisje nodig zou kunnen hebben,
Om je gezond te houden terwijl je thuis blijft en leest.
En nu naar mijn weefgetouw! Om te spinnen en te weven,
De stoffen die op de marktavond verkocht zullen worden,
Dat zal ons brood en kleren kopen om te dragen,
En 's avonds kaarsen om ons hol te verlichten.
Want ik ben Raponsje, en dit is mijn thuis.
Een toren van steen, zonder uitweg alleen,
Maar moeder komt vaak en brengt nieuws van de wereld,
En verhalen om al mijn dagen te vullen als ze er niet meer is.