1. Oud-Grieks theater (6e eeuw v.Chr. - 3e eeuw n.Chr.): Het oude Griekse theater wordt algemeen beschouwd als de geboorteplaats van theater als kunstvorm. In steden als Athene en Epidaurus werden amfitheaters gebouwd, met een groot openluchtpodium en halfronde zitplaatsen voor het publiek. Griekse theaters werden gebruikt voor dramatische uitvoeringen, waaronder tragedies en komedies, en speelden een centrale rol in het Griekse religieuze en culturele leven.
2. Romeins theater (3e eeuw v.Chr. - 4e eeuw n.Chr.): De Romeinen namen de Griekse theatertraditie over en breidden deze uit. Romeinse theaters waren doorgaans groter van omvang en uitgebreider versierd dan Griekse theaters. Ze werden vaak gebouwd in steden en dorpen in het hele Romeinse rijk en werden gebruikt voor een verscheidenheid aan uitvoeringen, waaronder toneelstukken, muziek en gladiatorenwedstrijden.
3. Middeleeuws theater (5e eeuw - 15e eeuw): Tijdens de Middeleeuwen kreeg het theater een meer religieus karakter. Mysteriespelen, wonderspelen en moraliteitsspelen werden opgevoerd in kerken, openbare pleinen en gildezalen. Deze toneelstukken dramatiseerden vaak bijbelverhalen of leerden morele lessen.
4. Renaissancetheater (14e eeuw - 17e eeuw): In de renaissanceperiode was er een heropleving van de belangstelling voor klassiek Grieks en Romeins theater. Theatergezelschappen begonnen wereldlijke toneelstukken op te voeren en er werden permanente theatergebouwen gebouwd in steden als Londen en Parijs. De werken van toneelschrijvers als William Shakespeare en Christopher Marlowe markeerden het begin van het moderne theater.
5. 18e-eeuws theater: In de 18e eeuw nam de populariteit van opera toe, en in grote steden in heel Europa werden operahuizen gebouwd. Daarnaast ontstonden er nieuwe vormen van theater, zoals vaudeville en pantomime.
6. 19e-eeuws theater: De 19e eeuw was een tijd van belangrijke veranderingen en experimenten in het theater. Realisme werd een dominante stijl, waarbij toneelschrijvers als Henrik Ibsen en Anton Tsjechov sociale en psychologische thema's in hun werken onderzochten. Ook nieuwe theatervormen, zoals muziektheater, wonnen in deze periode aan populariteit.
7. 20e-eeuws theater: De 20e eeuw zag een voortzetting van verschillende theatrale stijlen en stromingen, zoals modernisme, expressionisme en absurdisme. Toneelschrijvers als Samuel Beckett, Bertolt Brecht en Tennessee Williams daagden traditionele theatrale conventies uit en verlegden de grenzen van dramatische verhalen.
8. Hedendaags theater: Hedendaags theater omvat een breed scala aan stijlen, van reguliere commerciële producties tot experimenteel randtheater. Theaters blijven zich aanpassen en evolueren, waarbij ze nieuwe technologieën integreren en diverse vormen van expressie verkennen.