De put: De pit was de staanplaats voor het podium. Dit gebied was het minst duur en werd bezocht door het publiek uit de lagere klasse, waaronder leerlingen, bedienden en arbeiders. Het was bekend dat de put druk, luidruchtig en vaak luidruchtig was.
De galerijen: De galerijen vormden het tweede zitniveau, gelegen boven de put. Deze stoelen waren duurder en waren gereserveerd voor het publiek uit de middenklasse, zoals kooplieden, ambachtslieden en handelaars. De galerijen boden enige bescherming tegen de elementen, zoals regen of zonlicht.
De Herenkamers: De herenkamers waren de meest exclusieve zitplekken, gelegen aan de achterkant van de schouwburg. Deze privéboxen waren gereserveerd voor leden van de hogere klassen, waaronder edelen, rijke beschermheren en buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders. De herenkamers boden de meest comfortabele zitplaatsen, vaak voorzien van kussens, en boden het beste uitzicht op het podium.
Het is belangrijk op te merken dat de zitplaatsen in het Globe Theatre vrij flexibel waren en konden variëren op basis van de uitvoering en de beschikbaarheid van kaartjes. De sociale hiërarchie was nog steeds duidelijk zichtbaar in de zitplaatsen, maar er was een zekere mate van sociale menging, aangezien mensen uit verschillende klassen op de galerijen naast elkaar konden zitten.