Belang van de opening:
1. Introductie van karakters: De eerste paar regels stellen de hoofdpersoon van het stuk vast, hertog Orsino, en introduceren zijn twee metgezellen. Deze onmiddellijke introductie biedt het publiek een glimp van de persoonlijkheden en relaties van de personages.
2. Thema van liefde: Orsino's hartstochtelijke toespraak over zijn onbeantwoorde liefde voor gravin Olivia vormt het toneel voor een van de centrale thema's van het stuk:de complexiteit en dwaasheden van de liefde. Het publiek maakt kennis met het idee dat liefde zowel irrationeel als allesverslindend kan zijn.
3. Comic Relief: De aanwezigheid van Sir Andrew Aguecheek en Sir Toby Belch voegt vanaf het begin een komisch element aan het stuk toe. Hun frivole karakter en geestige geklets vormen een luchtig contrast met de romantische spanning tussen Orsino en Olivia.
4. Taal en woordspel: Shakespeares kenmerkende gebruik van welsprekende taal en woordspelingen blijkt duidelijk uit de openingsregels. Orsino's poëtische uitdrukkingen en metaforen laten zijn welsprekende toespraak zien en stellen een hoge standaard voor de taal gedurende het hele stuk.
5. Voorafschaduwing: De openingsscène bevat ook subtiele hints en voorafschaduwingen van toekomstige gebeurtenissen. Orsino's verlangen naar Olivia en de aanwezigheid van Sir Andrew suggereren het potentieel voor romantische verwikkelingen en conflicten die zich zullen ontvouwen naarmate het plot vordert.
6. Toon en sfeer: De sombere en melancholische toon van Orsino's onbeantwoorde liefde bepaalt de algehele sfeer van het stuk. Deze toon wordt gecompenseerd door de komische intermezzo's van Sir Andrew en Sir Toby, die verwijzen naar de dubbele aard van het stuk:een mix van romantiek, komedie en verkeerde identiteiten.
Over het geheel genomen is de openingsscène van Twelfth Night cruciaal bij het bepalen van het toneel voor de thema's van het stuk, het introduceren van de personages en het hinten naar de ingewikkelde plot en komische elementen die het publiek te wachten staan.