Waar is Gertrude Belle Elion beroemd om?

Gertrude Belle Elion (23 januari 1918 – 21 februari 1999) was een Amerikaanse biochemicus en farmacoloog die, samen met George Hitchings, de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde van 1988 deelde "voor hun ontdekkingen van belangrijke principes voor medicamenteuze behandeling". De principes die zij ontwikkelde vormden de basis voor de behandeling van leukemie, jicht, malaria, herpes en virale herpes.

Toen ze haar Nobelprijs ontving, was ze de vijfde vrouw en de eerste Joods-Amerikaanse vrouw die de Nobelprijs won.

Elion's bijdragen aan de wetenschap omvatten:

- De ontwikkeling van azathioprine , het eerste immunosuppressieve medicijn dat wordt gebruikt om te voorkomen dat het lichaam getransplanteerde organen afstoot en om auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis te behandelen.

- De ontwikkeling van mercaptopurine , een medicijn dat wordt gebruikt om leukemie te behandelen.

- De ontwikkeling van allopurinol , een medicijn dat wordt gebruikt om jicht te behandelen.

- De ontwikkeling van aciclovir , een medicijn dat wordt gebruikt voor de behandeling van herpes simplex en herpes zoster.

Elion was ook een pionier op het gebied van het ontwerpen van medicijnen, en haar werk leidde tot de ontwikkeling van nieuwe medicijnen voor de behandeling van een verscheidenheid aan ziekten. Ze was een productief onderzoeker en publiceerde meer dan 250 wetenschappelijke artikelen en patenten.

Naast haar wetenschappelijke prestaties was Elion ook een begaafd docent en mentor. Ze was meer dan dertig jaar hoogleraar farmacologie aan de Duke University Medical School, en ze gaf les en inspireerde veel studenten die later leiders op het gebied van de geneeskunde werden.

Elion was een visionaire wetenschapper en een pionier op het gebied van de ontdekking van geneesmiddelen. Haar werk heeft een diepgaande impact gehad op de behandeling van een breed scala aan ziekten, en ze heeft een blijvende erfenis nagelaten op het gebied van de geneeskunde.