Hoe waren de laatste jaren van Melville?

De laatste jaren van Herman Melville stonden een schril contrast met het vroege succes en de toejuiching die hij heeft meegemaakt. Hij bracht de laatste drie decennia van zijn leven in relatieve duisternis door en werkte als douane -inspecteur in New York City. Deze periode was echter niet volledig verstoken van creatieve output of herkenning. Hier is een glimp:

Een verschuiving in fortuin:

* Literaire achteruitgang: Na het commerciële falen van "Moby-Dick" (1851) en zijn daaropvolgende romans die gemengde beoordelingen ontvingen, nam de populariteit van Melville af.

* Financiële worstelingen: Ondanks dat hij een vaste baan had, heeft Melville nooit financiële stabiliteit bereikt. Hij worstelde om zijn familie te onderhouden en zijn artistieke ambities te behouden.

* Isolatie en desillusie: Melville voelde zich verkeerd begrepen en afgewezen door de literaire wereld en trok zich terug in zichzelf en werd steeds meer geïsoleerd en gedesillusioneerd.

Een rustige creatieve geest:

* Poëzie en korte verhalen: Hoewel niet zo productief als zijn vroegere jaren, bleef Melville schrijven, voornamelijk gedichten en korte verhalen. Zijn latere werken onderzochten vaak thema's van sterfelijkheid, spiritualiteit en de zoektocht naar betekenis in een complexe wereld.

* Niet -gepubliceerde werken: Veel van de latere werken van Melville bleven tijdens zijn leven niet gepubliceerd, waaronder het epische gedicht "Clarel" (1876). Deze stukken tonen zijn voortdurende literaire talent en evoluerende artistieke visie.

Een beetje herkenning:

* Beperkte waardering: Hoewel niet algemeen erkend, kreeg Melville enige erkenning voor zijn latere geschriften. Zijn korte verhaal "Billy Budd, Sailor" (postuum gepubliceerd) werd geprezen om zijn kracht en complexiteit.

* groeiende interesse: In de jaren na zijn dood begon de reputatie van Melville te stijgen. Geleerden en critici begonnen de diepte en originaliteit van zijn werken te herkennen, met name 'Moby-Dick'.

laatste jaren en erfenis:

* rustig leven: Melville bracht zijn laatste jaren op een rustige en bescheiden manier door en leidde een bescheiden leven met zijn gezin. Hij stierf in 1891 op 72 -jarige leeftijd.

* duurzame erfenis: Ondanks zijn worstelingen en relatieve duisternis tijdens zijn leven, liet Melville een blijvende erfenis achter als een van Amerika's grootste schrijvers. Zijn werken, met name 'Moby-Dick', worden nog steeds bestudeerd en bewonderd voor hun literaire kunstenaarschap, filosofische diepte en duurzame thema's.

De laatste jaren van Melville, hoewel gekenmerkt door worstelingen en relatieve duisternis, onthullen ook zijn niet -aflatende toewijding aan kunst en zijn aanhoudende verkenning van de complexiteit van het leven. Zijn nalatenschap blijft een bewijs van zijn schittering en de blijvende kracht van zijn woorden.