1. Voorkennis van tragedie:het publiek weet dat de kersenboomgaard op het punt staat verkocht te worden en dat de personages, net als Ranevskaya, zich niet bewust zijn van deze naderende ramp. Deze kennis creëert een gevoel van angst en verwachting.
2. Misverstanden en miscommunicatie:Tsjechov maakt gebruik van misverstanden en miscommunicatie om de spanning te vergroten. Personages als Lopakhin en Trofimov uiten bijvoorbeeld hun gevoelens en ideeën, maar worden door anderen vaak verkeerd begrepen of afgewezen, wat tot frustratie en conflicten leidt.
3. Verborgen gevoelens en interne strijd:De personages houden hun ware gevoelens en worstelingen vaak voor elkaar verborgen. Dit achterhouden van informatie en de aanwezigheid van geheimen dragen bij aan de opbouw van spanning en het gevoel dat er iets op het punt staat uit te barsten.
4. Voorafschaduwing:De auteur gebruikt subtiele hints en voorafschaduwing om het onvermijdelijke lot van de personages en hun wereld te suggereren. Het geluid van het in de verte omhakken van bomen dient bijvoorbeeld als een onheilspellende herinnering aan de naderende vernietiging van de kersenboomgaard.
5. Onopgeloste conflicten:Tsjechov laat bepaalde conflicten onopgelost, waardoor een gevoel van spanning ontstaat. Het lot van personages als Anya en Trofimov blijft onzeker, waardoor het publiek zich afvraagt over hun toekomst.
Deze voorbeelden van dramatische ironie verhogen de spanning in het stuk door een kloof te creëren tussen wat het publiek weet en wat de personages weten. Het publiek is op de hoogte van informatie waar de personages zich niet van bewust zijn, wat resulteert in een gevoel van voorgevoel en onzekerheid dat de plot vooruit drijft.