- Hij noemt ze spottend "goede vrienden" - als hij weet dat het slechts de spionnen van zijn vader zijn, gestuurd om hem in de gaten te houden.
- Hij ontwijkt hun vragen en geeft ze cryptische antwoorden - weigeren op enige zinvolle wijze met hen in contact te komen.
- Hij beledigt hun intelligentie - door de spot te drijven met hun gebrek aan begrip en hun onvermogen om zijn humor bij te houden.
- Hij behandelt ze alsof ze onder hem staan - ze wegsturen met een handgebaar of een afwijzende opmerking.
Kortom, het gedrag van Hamlet jegens Rosencrantz en Guildenstern is een duidelijke indicatie van zijn minachting voor hen. Hij beschouwt ze als niets meer dan pionnen in het spel van zijn vader, en hij behandelt ze met de minachting die ze verdienen.