Bij het bewerken van een literair werk voor het theater moet de toneelschrijver of bewerker beslissingen nemen over hoe het verhaal, de personages en de thema's moeten worden gepresenteerd op een manier die zowel trouw is aan het origineel als effectief op het podium. Dit kan het condenseren van het verhaal inhouden, het knippen of combineren van karakters en het veranderen van de tijdlijn of setting. De toneelschrijver moet ook overwegen hoe hij de taal en beeldtaal van het originele werk kan vertalen naar een visueel en performatief medium, en hoe hij een dramatische boog kan creëren die het publiek zal boeien en vermaken.
Theateraanpassing kan een complex en uitdagend proces zijn, maar het kan ook een lonend proces zijn. Door het originele werk zorgvuldig te overwegen en aan te passen aan de unieke eisen van het podium, kunnen toneelschrijvers krachtige en ontroerende theatrale ervaringen creëren die literatuur op een nieuwe en dynamische manier tot leven brengen.
Enkele bekende voorbeelden van theatrale aanpassingen zijn onder meer:
* De toneelstukken van William Shakespeare, waarvan er vele gebaseerd zijn op historische gebeurtenissen of eerdere literaire werken.
* Arthur Millers bewerking van Henrik Ibsens toneelstuk 'The Doll's House'.
* Tennessee Williams' bewerking van Carson McCullers' roman 'The Heart is a Lonely Hunter'.
* Tony Kushner's bewerking van Tony Kushners roman 'Angels in America'.
* Margaret Edsons bewerking van haar toneelstuk 'Wit'.