1. De plotselinge en onverwachte aard van hun verschijning: De heksen verschijnen aan Macbeth en Banquo in een afgelegen en verlaten omgeving, waardoor een sfeer van mysterie en spanning ontstaat. Hun plotselinge en onverwachte aankomst doet Macbeth schrikken en verstoort zijn gevoel van veiligheid en controle.
2. De dubbelzinnigheid en cryptische taal van hun profetieën: De voorspellingen van de heksen worden op een cryptische en dubbelzinnige manier gedaan, waardoor er ruimte is voor meerdere interpretaties. Macbeth schrikt van dit gebrek aan duidelijkheid, terwijl hij moeite heeft om de volledige betekenis en implicaties van hun woorden te begrijpen.
3. De ernst van de voorspellingen: De profetieën van de heksen suggereren dat Macbeth koning zal worden, maar tegen een hoge persoonlijke prijs. Macbeth is geschokt door de omvang en de potentiële gevolgen van deze voorspellingen, omdat ze zijn morele kompas en gevoel voor ambitie op de proef stellen.
4. Het bovennatuurlijke element: De aanwezigheid van de heksen zelf is een bovennatuurlijk element dat de rationele en ordelijke wereld van Macbeth verstoort. Macbeth schrikt van de ontmoeting met deze buitenaardse wezens, aangezien ze een rijk vertegenwoordigen dat buiten zijn begrip en controle ligt.
5. De potentiële vervulling van de profetieën: Macbeth schrikt van de mogelijkheid dat de voorspellingen van de heksen uitkomen. Het vooruitzicht koning te worden vervult hem met zowel opwinding als angst, en hij begint na te denken over de acties die nodig zijn om dit doel te bereiken.
Concluderend is Macbeth opgeschrikt door de voorspellingen van de heksen in Act 1 vanwege hun plotselinge en onverwachte aard, hun dubbelzinnigheid, hun ernst, het bovennatuurlijke element dat ze vertegenwoordigen en het potentieel voor hun vervulling. Deze elementen zorgen samen voor een gevoel van onbehagen en intriges, wat het decor vormt voor de tragische gebeurtenissen die zich tijdens het stuk ontvouwen.